Ryan Gosling – pomaratonowo Tylko Bóg wybacza, Drugie oblicze

Ryan Gosling stał się już na tyle popularnym aktorem, że nawet zorganizowano w Multikinach noc dedykowaną właśnie jemu. Jaki aktor może się tym pochwalić? EMENEFY zazwyczaj są poświecone filmom jednego reżysera, seriom filmowym, czy gatunkom (maraton SF/ horrorów/ komedii). Jednak Ryan Gosling w tym roku pojawił się w aż dwóch filmowych premierach, a i jego wcześniejszy dorobek jest już całkiem pokaźny. Jest to aktor pojawiający się na ekranie od lat, choć wydaje mi się, że jego kariera nabrała tempa, a i on stał się bardziej popularny i rozpoznawalny z imienia i nazwiska dzięki Pamiętnikowi (najlepsza moim zdaniem ekranizacja powieści Sparksa, więcej tutaj). Kto by kojarzył tego bardzo dobrze obecnie zapowiadającego się aktora z takim serialem jak Na fali, czy Młodym Herkulesem? Jest to jednak aktor, który zaczynał karierę w latach dziewięćdziesiątych. Na wielkim ekranie partnerował tak znanym gwiazdom jak Sandra Bullock (Śmiertelna wyliczanka), Anthony Hopkins (Słaby punkt)  i Geroge Clooney (Idy marcowe), Przy okazji Oscarów 2012 mówiło się o sporym zaskoczeniu, że nie został nominowany za rolę w filmie Drive (nominowany do Globa). Zyskał on również rzeszę fanek dzięki filmowi Kocha,lubi, szanuje (scena z Photoshopem, jedna z lepszych komedii romantycznych ostatnich lat jakie widziałam), która jest raczej wyjątkiem od reguły w „kluczu” wyboru ról filmowych Goslinga. Wybiera on raczej produkcje nieco bardziej „ambitne”, nietypowe.

Taką pozycją niewątpliwie jest Tylko bóg wybacza. Jest to kolejny film Nicolasa Vending Rena, reżysera Drive. Może za wcześnie jest by mówić, o jego stylu, ale są to filmy w swej estetyce, sposobie kręcenia, ujęcia kamer i brutalności do siebie podobne (przy okazji Drive mówiło się o pewnych podobieństwach do filmów Tarantino w aspekcie brutalności, tylko że tutaj wszystko jest bardzo na serio, bez nawet odrobiny ironii, czy dystansu, oparte na powolnych ujęciach kamer i niedopowiedzeniach). Samą fabułę filmu Tylko bóg wybacza da się streścić w kilku zdaniach i maksymie: Oko za oko, ząb za ząb, śmierć za śmierć. Jedna śmierć na początku filmu wywołuje serię kolejnych morderstw-zemst w Bangkoku. Cały sens i esencja tego filmu kryją się w naprzemiennych ujęciach kamer, w których wydaje się, że bohaterowie na siebie patrzą, gdy tymczasem znajdują się w zupełnie innych miejscach, pomieszaniu jawy/wyobrażenia z rzeczywistością i grze spojrzeń. Ryan Gosling w tym filmie wypowiada właściwie kilka zdań. Cała jego gra opiera się właściwie na kamiennym wyrazie twarzy, pustym spojrzeniu. Więcej mówi w tym filmie mimika tego bohatera niż jego słowa. Zdecydowanie jest to film potwierdzający, że Gosling jest aktorem z ogromnym potencjałem. Sztuką jest gra w oparciu o minimum środków wyrazu. Ren potrafi widocznie wydobyć z aktorów ich potencjał, ponieważ na uwagę również zasłużyła Kristin Scott Thomas, która w tym filmie miała chyba najwięcej kwestii do wypowiedzenia i stworzyła niezwykle wyrazistą postać matki dwóch braci. Tylko Bóg wybacza to zdecydowanie film nie dla wszystkich. Wyłącznie dla osób, którym wcześniej spodobał się Drive (ja nie należałam do tego grona), lubiących filmy oparte na grze obrazów i niedopowiedzeń, fanów „przemocy z kina azjatyckiego”. Potrafię docenić dobrą grę aktorską, jednak fabularnie było to dla mnie za mało 6/10 bardzo subiektywnie.

Natomiast Drugie oblicze to dramat społeczny obrazujący trzy powiązane ze sobą historie, podejmujący temat biedy, która rodzi biedę, ojcostwa, ambicji, poczucia winy, wewnętrznej determinacji, zmagania z sumieniem i sytuacji bez wyjścia. Co zrobić, gdy nie ma się perspektyw lepszych zarobków, a trzeba zarobić na rodzinę? Czy należy postąpić słusznie i zdradzić przyjaciół?

Ponownie, ciekawe zdjęcia (sceny jazdy w lesie) i bliskie ujęcia twarzy, które skupiają całą uwagę widza na bohaterach i uczuciach, z którymi się zmagają. Luke (Ryan Gosling) jest kaskaderem pracującym w wędrownej grupie cyrkowej, który nosi wyciągnięte na lewą stronę ubrania, pstrokate spodnie i nie ma swojego miejsca, żyje ciągle w drodze. Gdy wraca do miasteczka, gdzie był rok wcześniej dowiaduje się, że ma syna. Postanawia zostać, zmienić się, być częścią życia swojego syna. Tym samym zmienia los pewnego policjanta (Bradley Cooper). Jedna decyzja może zmienić życie kilku osób.

Gosling ponownie bardzo dobrze zagrał, w oczach lubiącego ryzyko bohatera można dostrzec determinację i uczucicie jakim darzy syna. Natomiast Cooper wciąż pozostaje dla mnie bohaterem KacVegas. Niestety, nie rozumiałam jego nominacji do Oscara za Poradnik pozytywnego myślenia a i w tym filmie mnie nie zachwycił. Wciąż jeszcze szufladkuję go jako bohatera komediowego. Rola w Drugim obliczu nie zmieniła mojego postrzegania tego aktora. Film dzięki tylko tej obsadzie uznaję za dobry, nieco na wyrost 7/10. Temat trochę nie dla mnie, ale realizacyjnie dobre kino.

SPOILER-ZAKOŃCZENIE TYLKO BÓG WYBACZA

W skrócie cały film: Billy, brat Juliena gwałci i zabija nastolatkę. Policjant pozostawia ojcu nastolatki wolną rękę. Zostawia go z Billym w pokoju. Billy zostaje zabity. Policjant za zabicie Billego obcina ojcu dziewczyny rękę-to miała być jego kara. Julien odnajduje mordercę brata, wysłuchał go i darowuje mu życie. Do Bangkoku przyjeżdża matka braci, żąda zemsty. Wynajmuje ludzi, którzy zabijają mordercę jej syna i próbują zabić policjanta, który brał w tym udział. Policjantowi udaje się przeżyć. Potem on się mści. Ostatecznie zabija matkę, podczas gdy Julian z wynajętym zbirem w jego domu miał zabić jego rodzinę. Julian darowuje życie małej dziewczynce. Na końcu jest scena w której Julien wystawia ręce, a policjant zamachuje się mieczem by je obciąć, ale pozostaje to w domyśle.

SPOILER-ZAKOŃCZENIE DRUGIE OBLICZE

Film składa się z trzech części. Historia Luka, policjanta i ich synów. Glenowi podczas kolejnego napadu na bank nie udaje się uciec. W sytuacji bez wyjścia z domu, w którym się schował dzwoni do Rominy, przeprasza ją i mówi, by nie mówiła o nim ich synowi. Młody policjant ścigał Luka, wyważa drzwi, strzela do Luka, ten mu odpowiada i rani policjanta, Luke wypada przez okno i ginie. Policjant zostaje bohaterem, wszyscy mu gratulują, jego ojciec sugeruje, że może być to furtka do kariery. Koledzy z pracy zabierają Avery`ego na akcję. W domu Rominy znajdują pieniądze pozostawione przez Luka. Dzielą się nimi. Potem inni policjanci oczekują przysług od Avery`ego. W biurze Avery nie dostaje oczekiwanego awansu. Za radą ojca Avery wydaje kolegów, ich korupcyjne poczynania, prokuratorowi w zamian za awans, pod groźbą pójścia do prasy. 15 lat później Avery kandyduje na gubernatora. Jego syn przeprowadza się do niego (rozwiódł się z żoną). Chłopak ma problem z narkotykami. Syn Avery`ego w szkle poznaje syna Luka, zmusza go do dostarczania mu narkotyków. Syn Luka dowiaduje się prawdy o swoim ojcu i Averym. Idzie z bronią do domu Avery`ego. Ogłusza chłopaka, a gdy Avery wraca do domu grozi mu bronią i zmusza by pojechał z nim do lasu, gdzie planował go zastrzelić. Chłopak nie zabija Avery`ego, zabiera jego portfel i ucieka. Kupuje motor, matce wysyła ich rodzinne zdjęcie, które znalazł w portfelu policjanta. Avery zostaje gubernatorem.