I że cię nie opuszczę – wyciskacz łez poproszę…

Są takie filmy, że już po kilku pierwszych scenach wiem, że to będzie to. Potem już tylko upewniam się, że tak, ten film jest dobry. Nie jest to kwestia ani obsady (Choć w tym filmie gra Rachel McAdams (Zaklęci w czasie z nią to jeden z filmów, za które mogę dać głowę), reżysera (początkujący). To czasami kwestia przedstawionej historii i prostoty z jaką się nam ją przedstawia.

Mam pewną teorię. Moja teoria dotyczy pewnych chwil, tych wstrząsających…Według mojej teorii te przełomowe chwile, te rozbłyski o wielkim natężeniu stawiające nasze życie na głowie określają w rzeczywistości to kim jesteśmy.

Chodzi o to, że każdy z nas jest sumą chwil, które kiedykolwiek przeżyliśmy ze wszystkimi znanymi nam osobami i właśnie te chwile tworzą naszą historie. Osobista lista wspomnieniowych hitów, które odtwarzamy w pamięci wciąż i wciąż od nowa.

Wiec taka jest moja teoria. Przełomowe chwile określają to kim jesteśmy. Jednego nie przewidziałem…co będzie, jeśli się okaże, że żadnej z nich nie pamiętasz?

Dwoje ludzi wymienia spojrzenia na lotnisku. Idze razem na drinka. Ona pracuje w barze, on stoi na deszczu i patrzy na nią czekając aż skończy pracę. Biorą ślub.

Ślubuję pomagać ci, kochać życie, tulić cię z czułością i mieć cierpliwość, której potrzeba w miłości. Mówić gdy słowa są potrzebne i milczeć wspólnie, gdy nie są. Zgadzać się na niezgodę, na tort czekoladowy i grzać się ciepłem twojego serca, które zawsze będzie mi domem.

Ślubuję kochać cię namiętnie pod każdą postacią, teraz i na zawsze ślubuję i nigdy nie zapomnieć, że jest to miłość mojego życia i zawsze czuć w najgłębszych zakamarkach duszy, że niezależnie od wyzwań losu, które mogą nas rozdzielić, będziemy zawsze potrafili do siebie wrócić.

Paige i Leo są małżeństwem. I would do enything for love – ckliwy kawałek, z którego kpi żona, gdy mąż ją nuci. Jednak ich miłość zostanie poddana próbie. Mieli wypadek samochodowy. Paige straciła wspomnienia z ostatnich kilku lat. Page wie kim jest, jak się nazywa,  pamięta rodziców, studia, dzieciństwo. Paige nie pamięta jednak Leo…Leo musi jej przypomnieć co ich łączyło, a Paige musi odnaleźć siebie na nowo.

Przełomowa chwila. Wstrząs, którego potencjał generowania zmian rozchodzi się jak fala w nieprzewidziany sposób doprowadza do zderzenia się cząsteczek. Przybliża je do siebie, a innym nadaje pęd ku wielkim zmianom doprowadzając je w zaskakujące miejsca i na tym polega potęga tego rodzaju chwil. Nie potrafisz mimo największych starań zapanować nad tym jak na ciebie wpłyną, godzisz się by zderzające się cząsteczki lądowały gdzie popadnie i czekasz do kolejnego zdarzenia.

Prosty scenariusz, seria zwyczajnych wydarzeń. Gra aktorska bez wspinania się na wyżyny popisów. Jednak wzruszająca historia o zakończeniu przedziwnie prozaicznym. Ta historia wydarzyła się na prawdę. Bardzo dobry 8/10 Polecam!

SPOILER-ZAKOŃCZENIE

Leo się poddaje. Rozwodzą się. Paige próbuje wrócić do życia które pamięta. Studiuje prawo tak, jak chcieli rodzice. Dowiaduje się, że ojciec miał romans z jej koleżanką, ale mu wybacza. Jednak z czasem odkrywa, że to jednak sztuka ja interesuje, tworzy szkice na wykładach z prawa. Postanawia się wyprowadzić od rodziców. Pewnego wieczoru spotyka się z Leo i prosi go o drugą szansę. Informacja końcowa: Paige i Leo są szczęśliwym małżeństwem. Maja dzieci. Paige nigdy sobie nie przypomniała wydarzeń, które zatarły się w jej pamięci po wypadku.